Interieur
Interieur
De verbouwing van 2007 heeft het bijzondere gebouw met een rijke historie niet alleen beter geschikt gemaakt voor de zondagse erediensten maar ook voor andere, niet-kerkelijke activiteiten. Zo wordt het gebouw niet alleen gebruikt voor rouwdiensten, maar ook voor Burgerlijke huwelijken. De Stichting Vrienden van de Historische Kerk Souburg organiseert er ook culturele activiteiten. Wolk en water – de doophoek In de Open Haven hebben we een Doophoek. Hier kunt u de gedachte achter deze doophoek lezen. De grote hand, die de hand van God symboliseert en de nieuwe doopvont. Het ontwerp is van Jan Hoftijzer. Met dit ontwerp komt er een voorlopig einde aan de herinrichting van de kerkruimte. Nadat Jan al het meubilair opnieuw had ontworpen – waarin steeds van opzij de gotische ramen zijn te herkennen en van bovenaf het kruis – en vervolgens de gedenkhoek had gemaakt, was hem gevraagd ook een doophoek te ontwerpen. Eigenlijk had hij daar zelf al een aanzet toe gegeven, toen hij in 2007 opmerkte dat de nis in de Noordwestelijke hoek van de kerk hem zo uitnodigend leek om er een mooi beeld neer te zetten. Aanvankelijk werd die nis nog als opslagruimte gebruikt, maar nu de ontmoetingsruimte en de toren klaar zijn, is die nis definitief vrijgekomen. Het uiteindelijke ontwerp van de doophoek is geïnspireerd op enerzijds de golfjes die al in onze kanselkleden voorkomen én lied 347 uit ons Liedboek. Couplet 3 van dat lied luidt als volgt: Geroepen en verzameld uit dood en slavernij, gedoopt in wolk en water, dat volk van God zijn wij. De hand van God tilt in dit ontwerp de mens uit het water van de dood. Dit water wordt gesymboliseerd in golfjes die op de muur zullen komen. Die golfjes lopen door tot aan de nieuwe ingang van de kerk. Op die manier worden wij er wekelijks aan herinnerd dat wij gedoopt zijn, dat wij ‘dat volk van God’ zijn, ‘dat geroepen en verzameld uit dood en slavernij’ is. De wolken zullen boven in de nis komen te hangen. En in die wolken van plexiglas zal onder een bepaalde lichtval de duif te herkennen zijn, als symbool van de Geest die op ons neerdaalt. Het idee is dat de namen van dopelingen op parels worden geschreven en tijdens de doopviering door de ouders in de hand van God worden gelegd. Na vier jaar gaat de parel naar de ouders toe met een uitnodiging voor de dan vierjarige dopeling om naar de kindernevendienst toe te komen. Al met al een heel verhaal, maar zo ziet u: er is hard over nagedacht en het resultaat mag er zijn. Met dank aan Jan Hoftijzer! Gedenkhoek Het mooie is dat deze nis precies in de diagonaal tegenover de gedenkhoek komt te staan. Leven en dood (of beter gezegd: nieuw leven en opstanding) vormen nu de as waarop het hele leven, ook het liturgische leven, zich afspeelt. Dat de Opstanding daarmee aan de Oostkant is gekomen (de plek waar de zon opkomt) en de Doop aan de Westkant (de kant waar mensen altijd al de kerk binnenkomen) is daarbij historisch gezien zeer verantwoord. De kerk symboliseert op die manier dat geloven een gang is van het donker naar het Licht. | ||
terug | ||