Stilte kapel Stilte kapel


De ruimte in de toren is omgebouwd tot een stilte-kapel.
De  kapel is elke dag open zodat u er terecht kunt, om stilte te vinden, een kaarsje te branden, te bidden of om daar zomaar even te verkeren.
 

De stilte-kapel is elke dag, ook in de weekenden, geopend van 10.00 – 17.00 uur. Op zondag van 11.00 uur – 17.00 uur

Bij slecht weer, veel wind en regen, of een uitvaartdienst, blijft de kapel gesloten .


 

In de informatiestand kunt u informatie vinden over onze gemeente, de kerkdiensten en andere publicaties om mee te nemen.

We hopen dat "de Open Haven" in deze roerige tijd voor zoveel mogelijk Souburgers een plek van bezinning en vertrouwen, van gebed en stilte kan zijn.






Verbeelding bij de groene tijd:
Jan Hoftijzer
Tekst: Eeuwout Klootwijk

Wat zie je?

Allereerst valt op dat er veel mensen zijn.
In twee- en drietallen.
Ze zitten, staan of lopen
op een grote groene achtergrond.
Een groene achtergrond
die onder donkergroen is
en die naar boven toe steeds lichter wordt.

Het roept de suggestie op van een veld, een park,
een groene heuvel.

 Als je ogen dwalen over het doek,
zie je opeens een arm en een hand aan de linkerkant.
Als je eerder in de Stiltekapel bent geweest,
kun je die arm herkennen:
de arm van de Opgestane Jezus.

Bij de verbeelding van de Opgestane Jezus viel de rechterarm buiten het doek,
hier zie je het vervolg.
Het verhaal gaat door.

In het verlengde van de arm van Jezus is een vogel te zien.
Een duif.
Het is de verbeelding van de Geest van God,
de heilige Geest.



Als je die vogel van God ziet, dan komt er orde in de chaos,
breekt het licht door, krijg je grond onder de voeten,
krijgt het leven een kans.
Het is de Geest van Pinksteren.

De vogel vliegt boven twee mensen
die aan het picknicken lijken te zijn.
Als je goed kijkt, kun je twee elementen herkennen
die ook op eerdere verbeeldingen hebben gestaan.
Een karaf, een beker en een brood.
Symbolen van de Maaltijd van de Heer.
Tafelgemeenschap.
Delen met elkaar van de gaven van God.
Teken van leven in verbondenheid,
met elkaar, met de aarde.

Wat doet dat kind daaronder?
Een peuter met een luier om en een speen in de mond,
die iets geeft aan een slang.
Een stukje brood dat gedeeld wordt?
Het is een subtiele verwijzing naar een profetisch visioen
van de profeet Jesaja:
‘Bij het hol van een adder  speelt een zuigeling’ (Jesaja 11:8).
Een vergezicht van vrede en verzoening.

Het brood dat in het midden verdeeld en gedeeld wordt:
het waaiert uit over de hele verbeelding.
Mensen zijn brood voor elkaar.
En de Geest vliegt er midden tussen in als een vrije vogel.

Valt je trouwens op dat de mensen veelkleurig zijn,
licht en donker, jong en oud, man en vrouw?
Zonder gezichten:
je zou het zelf kunnen zijn.

En de kleuren: die weerspiegelen de kleuren van het kerkelijk jaar.
Paars van de veertigdagentijd, wit van Kerst en Pasen, rood van Pinksteren,
(geel)groen van de groene tijd tussen Pinksteren en advent,
blauw van de hemel.

Op de voorgrond zie je twee mensen, groot weergegeven.
De een helpt de ander.
Op de goudgeelkleurige jurk van de vrouw zie je een uitbundigheid van sterretjes:
alsof het licht van Pasen en van Pinksteren aan alle kanten schittert.
Op op de mantel van de voorste figuur zie je overlappende cirkels.
Mensen hebben mensen nodig, kunnen niet op zichzelf leven.

Ga je naar boven, dan zie je iemand in een rolstoel zitten,
voortgeduwd door een man met een petje op.
Een jonge persoon staat er naast en zwaait uitbundig.
Er staat wat op het t-shirt van de man: PGOS.
Het is een PGOS-duwer, lid of betrokkene van de Protestantse gemeente Oost-Souburg.

Direct daarboven ondersteunen drie mensen elkaar.
Ze slaan armen om elkaar heen.
Er straalt zorgzaamheid en betrokkenheid vanuit.

En daar bovenaan: ze zijn er weer!
De schaapjes die er ook bij waren in de kerst- en in de Paasvoorstellingen.
Getuigen van het eerste uur.
Beeld van weerloze overmacht, van een tedere revolutie van liefde.

En als je de gang helemaal gemaakt hebt,
kom je uit bij het planten van een boom door drie mensen.
Twee volwassenen en een kind.
Misschien heeft het geregend, want ze hebben hun regenkleding aan, capuchon op.

De goede aarde komt in beeld.
En ook een geplaagde aarde.
Een aarde die onze zorg en aandacht nodig heeft.

Uit de hele verbeelding spreekt hoop
en het doet ook een beroep op ons mensen.

Om brood voor elkaar te zijn
om brood te delen
om elkaar geestrijk te ondersteunen
de aarde te koesteren
en samen mens te zijn
in alle veelkleurigheid.

De arm van Jezus geeft een bemoedigend zetje,
de Geest geeft er dynamiek aan.

Wij zijn aan zet!

Verbeelding rondom Pasen:
Jan Hoftijzer
Tekst: Eeuwout Klootwijk




























Tijdens de Veertigdagentijd en de Paastijd zijn twee verbeeldingen in de kapel te zien.
De verbeeldingen geven de bezoeker een indruk van de thematieken die in deze periodes van het kerkelijk jaar een rol spelen in de kerk.
De verbeelding voor de veertigdagentijd toont waar Jezus' weg onder ons op uitloopt. In deze verbeelding neemt hij als de gekruisigde  een prominente plaatst in.
In de paasverbeelding treedt hij op de voorgrond als de opgestane Heer maar blijft hij nog steeds herkenbaar als de gekruisigde.
De verbeeldingen zijn bedoeld om de bezoeker stof tot bezinning te bieden.

Zo is bijvoorbeeld in beide verbeeldingen de plek waar de toeschouwer staat een bijzondere.
Bij de verbeeldingen zijn ook kijkwijzers gemaakt die helpen kunnen om de bezinning op gang  te brengen.
Vaste bezoekers van de kapel en ook veel leden van onze gemeente zullen in de verbeeldingen direct de stijl herkennen van Jan Hoftijzer. We zijn heel blij met deze twee nieuwe werken van zijn hand. Met deze twee verbeeldingen is de serie voor de Advents- en Kersttijd en Veertigdagentijd en Paastijd compleet. We hopen  dat ze de bezoekers van de kapel aanspreken.

Ook in andere opzichten zal de kapel deze periode 'meekleuren' met de tijd van het kerkelijk jaar.
In deze weken zal het groene antependium  gewisseld worden met  het paarse, vanaf Pasen hangt  het witte kleed enkele weken .
En tot slot zal in deze periode ook de icoon gewisseld worden. Gerda Keizer leent ons voor de Veertigdagentijd en Paastijd een icoon die speciaal bij deze tijden van het kerkelijk jaar hoort .

Mooi dat we zo van meerdere kanten in staat worden gesteld  de kapel 'bij de tijd' te houden.

terug